balance
- balance
I
[΄bæləns] n հավասարակշռություն. balance of forces/power քաղաքական ուժերի հավա սարակշռություն. keep one’s balance հա վա սարա կշռությունը պահպանել. փխբ. իրեն հան գիստ պահել. lose one’s balance հավա սա րակշռու թյունը կորցնել. փխբ. իրենից դուրս գալ. (կշեռք) quick balance բեզմեն. փխբ. weigh smth in the balance խորհել, կշռադատել. ֆին. հաշվեկշիռ favourable/anfavourable balance բարենպաստ/անբարենպաստ բալանս active/passive balance ակտիվ/պասիվ բալանս. strike a balance հաշիվներն ամփոփել. balance in hand առ ձեռն/ կանխիկ դրամ. balance sheet հաշվեկշիռ. hold the balance կարգադրել, հրամաններ արձակել. on/upon balance (թեր ու դեմ կողմերը) կշռադատելով. balance ticket (ընտրութ.) հավասարակշռված ցուցակ
II
[΄bæləns] v (շարժվելով) հա վա սարա կշռությունը պահպանել. balance on one foot/a rope մի ոտքի/պարանի վրա հավասա րակշռու թյունը պահպանել. balance the basket on the head զամբյուղը գլխի վրա տանել. balance an account ֆին. հաշիվներն ամփոփել. Accounts don’t balance Հաշիվները չեն համապատաս խանում
English-Armenian Dictionary. Բարաթյան Ն.Ռ. Անգլերեն-հայերեն Բառարան/— Yerevan.
Baratyan N.R. .
2011.
:
Look at other dictionaries:
Balance — (de) … Kölsch Dialekt Lexikon
Balance — Bal ance (b[a^]l ans), n. [OE. balaunce, F. balance, fr. L. bilanx, bilancis, having two scales; bis twice (akin to E. two) + lanx plate, scale.] 1. An apparatus for weighing. [1913 Webster] Note: In its simplest form, a balance consists of a… … The Collaborative International Dictionary of English
balance — BALANCE. s. f. Instrument dont on se sert pour peser, composé de deux bassins de même poids, suspendus à un fléau. Balance juste. Fausse balance. Les bassins, les plats d une balance. La languette d une balance. Le fléau d une balance. Tenir la… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
balance — BALANCE. subst. f. Instrument à deux bassins servant à peser. Balance juste. fausse balance. les bassins de la balance. la languette de la balance. le fleau de la balance. tenir la balance juste. faire pencher la balance. On dit que, Le poids… … Dictionnaire de l'Académie française
Balance — Bal ance (b[a^]l ans), v. t. [imp. & p. p. {Balanced} (b[a^]l anst); p. pr. & vb. n. {Balancing} (b[a^]l an*s[i^]ng).] [From {Balance}, n.: cf. F. balancer.] 1. To bring to an equipoise, as the scales of a balance by adjusting the weights; to… … The Collaborative International Dictionary of English
balance — 1. The noun is about four centuries older than the verb, and has derived several figurative uses from its primary meaning of ‘an apparatus for weighing’, as for example in accounting (where the notion of balancing the books is ever present) and… … Modern English usage
balance — ► NOUN 1) an even distribution of weight ensuring stability. 2) mental or emotional stability. 3) a condition in which different elements are equal or in the correct proportions. 4) an apparatus for weighing, especially one with a beam and… … English terms dictionary
Balance — bezeichnet: Gleichgewicht (Physik), ein Gleichgewicht von entgegenwirkenden Kräften oder Aspekten oder einen Zustand der Ausgewogenheit Ausgeglichenheit Eigenschaften einer Datenstruktur; siehe Balancierter Baum Balance (Magazin), ein von der… … Deutsch Wikipedia
Balance — Saltar a navegación, búsqueda Balance puede referirse a: Balance (contabilidad), informe financiero que refleja la situación del patrimonio de una entidad en un momento determinado. Balance hídrico, el equilibrio entre todos los recursos hídricos … Wikipedia Español
balance — n 1 Balance, equilibrium, equipoise, poise, tension are comparable when denoting the stability or efficiency resulting from the equalization or exact adjustment of opposing forces. Balance suggests a steadiness that results when all parts are… … New Dictionary of Synonyms
balance — or Balance [bal′əns] n. [ME & OFr, prob. via ML < VL * bilancia < LL bilanx, having two scales < L bis, twice + lanx, a dish, scale < IE * elek , extended stem of base * el , to bend > ELBOW] 1. an instrument for weighing, esp. one … English World dictionary
